Ağlama...

Ağlama ki güneş doğsun yeniden,

Hayat tazelensin kurtulsun gözlerin neminden,

Sıyrıl herkesin acı sözlerinden,

Sevgiye kulak ver dinle aşkın eşsiz melodilerinden.

Nehirlerini bana doğru çevir

Suskunluğu haklı haykırışlara değiştir

Bitmez bitmeyecek bu acılara seyir

Haydi sende gel tat hayatın acı yerlerinden...

Kıyamadığım gözlerine ıslaklığı koyan

Sevdiğim dudaklarına acıyı söyleten

Cenneti hakedemez

Rahmet göremez HAKtan...

Ağlama sevdiğim ne olur ağlama...

Gel be, gel işte. 
Küfrüm tövbeme karışsın, 
Aklım fikrime 
Öyle bir gel ki bana, 
Nefes nefese...

"Sen ol da; ister ''yar'' ol, ister ''yara''; Lütfun da başım üstüne, kahrın da!"

Tanımamışsın daha beni,gel dedin diye gelmedim,git dedin diyede gitmem,kendim ne biliyorsam onu yaparım,yazdıgım hiç bir şeyi ne noktasız bırakırım ne virgülsüz,yapamadıgım tek şeyin nokta ve virgülün yanına çizgi çekememek oldugunuda sende anladım,yaptığım yanlışlar icin pişman değilim.. Tek pişmanlığım, yanlış insanlar için yapmış olduğum 'DOĞRULAR'..

Herkes Kendine Yakışanı Yapar . . .

Tuhaf olanı bunca fedakarlığıma rağmen.
Beni sevmemen değildi tuhaf olanı neydi biliyor musun?
Tüm insanlar içinde beni en çok senin kırıp, yaralayıp, üzmendi ve buna rağmen seni hiç unutamamamdı uykusuz geçen gecelerde iç çeke çeke adını sayıklamamdı. İşte galiba bu aşktı...

Nasıl bir aşk ki bu !
Hiç şikayet etmeden, umrunda olmadığım biri uğruna.
Kendimi avutuyorum.

Sonra gülüşün geldi aklıma ve içimden dedim ki;
Yine gelsen
Yine severim seni...