2 Şubat 2014 Pazar

Yavaş yavaş unuturum seni.. 
Gözlerini unuturum önce, sonra kirpiklerini, dudağını, gülüşünü, dişlerini, gamzeni.. 
Yüzünü unuturum yıllar yıllar sonra.. Asırlar geçer, saçlarını unuturum, ellerini ve sesini de hatta.. Yavaş yavaş unuturum işte seni.. 

Hem, ne acelem var ki?

Hiç yorum yok: