Özledim

Özledim

Beni tanıyanlar bilir, benden bu kelimeyi beklemezler, ama özledim gerçekten, N*****r’i özledim, evimi özledim, ayaklarımı uzatıp televizyon açıkken bilgisayar başında olmayı özledim, odamdaki eşyaların yerini değiştirmeyi özledim. Annemin yemeklerini özledim ( bu da garip geldi di mi?), Türk zeytinyağını özledim, zeytinyağlı yemekleri özledim, kebapçıları da tabi! Okulumu özledim, daha doğrusu arkadasşlarımı, Can dostlarımın hikayelerini dinlemeyi özledim, ona birşeyler danışmayı, Yüksel'le dışarıda sigara içmeyi, Serkan’in odasına uğrayıp laf etmeyi, şikayetlenmeyi özledim. Mustafa ile La git demeyi özledim, tabii ki Umut ile şakalasmayı özledim, okulda saçmalamayı özledim.
İşte böyle! Özledim yani, benden hiç beklenmedik şekilde; ama döndüğümde bu yazıda ki gibi olacağımı da düşünüp aldanmayın, ben yine benim, Kütük! :D