Yalvarırım dön
bu kadar mı uzun kilometreler
bu kadar mı uzak yüreğin dokunduğun tene
Benim gönlüm alışkındı
Zamansız gidişlere
Ama alışmamıştı göz yaşlarını kendi
Elleriyle silmeye.
Kalbimdeki yarada merhemde sendin.
Gitmek istemediğini bilirdim
Nasıl olsa dönecektir
Dönünce telafi edecek derdim
Sensizliği aklıma bir kez getirsem on kez kovalardım
Sen olmayınca aldığım nefesi hıçkırıklarımın arasına katar Sensizliğe boğardım..
Alıştım
Acılara
Sabahlara kadar sonu olmayan aşklara ağlamaya
Alıştırdım kendimi
Sensiz kalmaya
Nefesimi kendime saklamaya
Alışamadığım tek şey
Gidişinin dönüşü olmadığını kabullenmekti
Ömür boyu yanımdasın sanmıştım.
Senle esen meltemin rüzgârına,
Her savruluşumdan sonra beni tutup kaldırmana çok alışmıştım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder